28 Şubat 2008 Perşembe

Sana geliyorum Rab' bim




... Ama artık anladım. Anladım ki Aşk, ya Allah’tan hareketle hayatı ve hadiseleri yorumlamakmış, yada Hayat ve hadiselerden hareketle Hakikate ulaşmakmış. Tek Hakikat Sensin Rabbim ve sana giden tek hakiki yol ise Aşk’ tır. O zaman ben Aşk önünde diz çöküyorum. Beni cüce zannetsinler. Bu aşkla sana geliyorum “Rabbim.“
Anasız babasız kadınsız evlatsız mevkisiz makamsız sevapsız, kitapsız yazısız, dilsiz, elsiz, ayaksız sana geliyorum. Beni kabul et diyeceğim. Ama buradaki “ Ben” bile varlık iddiası olacağı korkusu ile sana Ben’ siz geliyorum. Çırılçıplak.

Sen Allah sın ben kulunum. Senden Başka İlah yoktur.

İçimdeki benliğe, benliğime telkin edilen tanrılığa, vesveselerle geçen yıllarım ve isyanlarımla, sırtımda bir günah yükü ile sana geliyorum.
Lanet olsun o Şeytana, lanet olsun içimi, kemiren o tanrılık iddialarına. Lanet olsun o bilgilere. Bilmek istemiyorum. Hiçbir şey bilmek istemiyorum. Sen Rabbim’ Sen! Artık senden başka bir şey bilmek istemiyorum.”
Allahu Ekber .

Hiç yorum yok: