Diriliş

Türkler dar geçidi tutmuşlar, atlarını rahatça döndürerek savaşıyorlardı. Az oldukları için manevraları daha rahat oluyordu.
Ama her şeye rağmen Çinliler öldürülmekle bitmiyordu. Türk bahadırlar kanlı çatışmanın ortasında sürekli Çinli öldürüyorlar ama biri ölünce arkadan üç Çinli daha çıkıyordu. Savaş uzadıkça kolları yoruluyordu artık. Sungur Tekin savaşın en kanlı en kalabalık yerlerinde bir taraftan sık sık bağırarak arkadaşlarına cesaret veriyor, bir taraftan da savaşın gidişini takip ediyordu. İşte tam bu sıralarda, Çinliler arkadan darbe yediklerini fark ettiler.
Kutur Tiğin Kurtların kuzu sürüsüne dalması gibi arkadan Çin ordusuna baskın vermişti. Çinliler bu ani baskın karşısında öyle şaştılar ki nereye döneceklerini bilemediler.
Bu arada Kutur Tiğin in sert narası öndekilere kadar ulaşmıştı.
Kutur Tiğin dedi ki;
“ Yettim Sungur Tekin yettim… Bunlar savaşçı değil tarlada başak gibi. Haydi vurun yiğitlerim şu geçidi pisliklerden temizleyelim”
Sungur Tekin küçük kardeşini narasını işitince biraz daha güçlendi sanki. Tüm yorgunluğunu unutarak nara attı ve dedi ki;
“ Her zaman söylerim sen kardeşlerimin en delisisin Kutur Tiğin.Bu başakları temizleyelim sonra görüşürüz”
Kutur Tiğin de keyiflenmişti dedi ki;
“ Elini çabuk tut ama akşam olacak. Kağanımız Buğu Tekine ne diyeceğiz?.”
Sungur Tekin de dedi ki;
“ Evet haklısın bir kaç Çinli ile bu kadar vakit geçirmeye değer mi diye sorar oda”
Ve savaş Çinlilerin tırpan yemeleri ile sona erdi. Kumandanları hemen kılıcını atarak teslim oldu. Vakit akşama doğru geldiğinde Geçit Çinli cesetleri ile dolmuştu. Kumandanları ve daha yüzlerce Çinli asker tutsa k edilmişti
Türk ordu kumandanı Sungur Tekin tutsakları bir tarafa topladı ve onlara dedi ki;
“ Sizleri bırakacağız. Ülkenize dönün ve Çin kağanına deyin ki;” Artık Türk yurtlarına saldırmayalım. Artık onlarla baş etmemiz mümkün değil. “ deyin. Eğer bir daha üzerimize asker sürerseniz ondan sonra Çini bizden korumak için yapacağınız hiçbir şey kalmaz.”
Sonra Çinli kumandan döndü ve dedi ki;”
“ Seni bir süre yurdumuza götüreceğiz. Gücümüzü gözlerinle gör ve Kağanına bilgi götür.”
Böylece Uygurlar en yakın komşuları olan Çinlilerim dersini verdiler. Kumandanlarını da alarak ülkelerine döndüler. Bu geçidi ise sınır olarak belirlediler ve gözcüler yerleştirdiler.